Halvette 40 Gün (Michela Mihriban Özelsel)

Spiritüel yolda ilerlerken bazı saplantı nevrozlarına kapılan Michaela Mihriban Özelsel, ailesine haber vermeden, şeyhinin gözetiminde 1990 yılında Üsküdar’da bir apartman dairesinde halvete girer. Kendisine verilen zikirler, ibadet ve okumalarla içine döndüğü bu süreçte nevrozlarının çözülmesinin yanında çok farklı deneyimler de yaşar. 

Özelsel, kitabın ilk yarısında halvette gün gün yaşadığı tüm deneyimleri Mevlana ve İbn-i Arabi’nin eserlerine atıflar eşliğinde aktarıyor:

“….bu sırada göz yaşlarım diniyor. Allah ya Hayy ya Kayyum zikrinde çok güçlü düşündevinimsel (ideomotor) hareketler oluşuyor. Başımı hızla iki yana sallamaya başlıyorum. Bu sırada, özel bir şey yapmadığım halde, üstüme çok derin bir sükûnet ve huzur çöküyor.  Ve renkler… Gözlerimin önünde beliriyor ve kayboluyorlar… Bana duygusuz bakan kalın ve uzun kirpikli bir göz ortaya çıkıyor. Sufi anlayışına göre insan Allah’ın kendini seyrettiği göz bebeğidir. Karşımdaki göze bakıyorum; bana bakan bu göz kimin?...”

 Kitabın diğer yarısında ise halvet deneyimlerini daha akademik bir yaklaşımla ele alıyor. Bunu yaparken tasavvuf literatüründen olduğu kadar diğer geleneklerden ve psikoloji ve tıp alanından da bilgileri çok güzel harmanlayarak bütünleştirici ve doyurucu bir analiz yapıyor. Kitabın sonunda halvete girmiş diğer insanların deneyimlerine de ayrıca yer veriliyor.